اختلال استرسي پس از حادثه

PTSD

در زندگي روزمره ، هركسي ممكن است با حوادث طاقت فرسا ، ترسناك ، و خارج از كنترل روبرو شود.ما ممكن است دچار حادثه رانندگي شويم , قرباني  يك تجاوز باشيم , يا شاهد يك حادثه دردناك باشيم .

 پليس ، آتش نشانها وكاركنان آ مبولانس هابا احتمال بيشتري  با چنين حوادثي روبرو مي گردند ،آنها اغلب مجبورند با حوادث ترسناك مقابله كنند . سربازان ممكن است   هدف تير يا انفجار قرار گيرند  و يا شاهد كشته و مجروح شدن دوستانشان باشند.

 اغلب مردم  ، بعد از مدتي  بدون هيچ كمكي با آن كنار مي آيند.  اگرچه در بعضي افراد تجربيات تلخ واكنشي را  ايجاد مي كند كه ممكن است براي ماهها يا سالها طول بكشد. ما اين واكنش را اختلال استرسي پس از حادثه يا اختصارا (PTSD) مي ناميم.

طبقه بندی PTSD شامل:

اختلال استرس حاد: علائم تا چهار هفته پس از تروما رخ می دهد.
PTSD حاد: علائم به مدت سه ماه یا کمتر رخ می دهد.
PTSD شروع با تاخیر: علائم شش ماه پس از تروما ظاهر می شود.
PTSD مزمن: علائم به مدت بیش از سه ماه باقی می ماند.
سایر اختلالات که اغلب همراه با PTSD هستند عبارتند از افسردگی، اختلالات اضطرابی، الکل و یا سوء استفاده های دارویی می باشد. که شما ممکن است برای این شرایط نیز مورد بررسی قرار گیرید.

 

 چگونه (PTSD)شروع مي گردد؟

PTSD ميتواند پس از هر حادثه تلخي آغاز گردد. يك حادثه تلخ ، حادثه اي ميباشد كه ما در آن احساس خطر مي كنيم ، زندگي مان در معرض تهديد است يا  شاهد مردن و يا مجروح شدن ديگران باشيم.بعضي از نمومه  هاي بارز حوادث تلخ شامل موارد زير مي باشد:

- حوادث شديد جاده اي  

- درگيري هاي نظامي

- تجاوزهاي شديد شخصي (مانند: تجاوز جنسي , حمله فيزيكي , سوء استفاده , دزدي , زور گيري)   

- به گروگان گرفته شدن      

-حملات تروريستي

- اسير جنگي بودن  

-حوادث ناگوار طبيعي يا حاصل دست بشر يا داشتن بيماري هاي لاعلاج و حتي شنيدن حوادث غير منتظره و يامرگ ناگهاني يك دوست و يا فاميل مي تواند اغاز گر PTSD باشد    

 چه و قت PTSD شروع مي گردد؟

 علائم PTSD مي تواند بعد از يك تاخير  چند هفته اي و يا چند ماهه شروع گردند.آنها معمولآ در طی 6 ماه پس از حادثه ناگوار ظاهر میگردند.

  بسياري احساس غم عميق ، افسردگي ، اضطراب، احساس گناه و يا عصبانيت مي كنند . بغير از اين احساسات  قابل درك ، سه نوع عمده علائم ديگرهم  وجود دارند :

1-     فلاش بك و كابوس:

آن حادثه مداوما پيش چشم تان  تكرار مي شود.اين ممكن بصورت فلاش بك در طي روز و يا كابوس در خواب باشد. آنها ممكن است آنچنان واقعي بنظر برسند كه شما احساس كنيد واقعا آن حادثه در حال اتفاق افتادن است. شما آن را در ذهن خود مي بينيد اما ممكن است احساسات (ترس ،  تعريق) و يا حواس فيزيكي (اعم از شنوايي ،  بويايي ،  درد)كه اتفاق افتاده بود را دوباره احساس كنيد.

چيزهاي معمولي ممكن است باعث فلاش بك شوند. بعنوان مثال اگر شما يك حادثه رانندگي در يك هواي باراني داشته ايد يك روز باراني ممكن است باعث فلاش بك شود.

2- دوري گزيني و بي تفاوتي:

 دوباره زنده كردن خاطرات ممكن است بسيار افسرده كننده باشد بنا براين ممكن است شما بخواهيد به آنها بي توجهي كنيد مثلا شما خودتان را با سرگرمي ،  زياد كار كردن،  يا حل كردن جدول و يا معما مشغول مي كنيد. شما از مكانها  و افرادي كه باعث بخاطر آوردن حادثه مي گردند  اجتناب مي ورزيد.

 شما ممكن است خود را به بي تفاوتي كامل بزنبد. شما كمتر با ديگران ارتباط برقرار مي كنيد و در نتيجه زندگي كردن و كار كردن با شما سخت تر مي گردد.

3- در حالت گارد بسر بردن On guard :

 شما ممكن است هميشه در حالت آماده باش بسر ببريد گويي كه منتظر خطر مي باشيد. شما نمي توانيد احساس آرامش كنيد. احساس اضطراب داريد و بسختي بخواب فرو ميرويد. اطرافيان شما مي بينند كه شما بيقرار و نا آرام هستيد.

علايم ديگر:

 واكنش احساسي به استرس اغلب همراه هستند با دردهاي عضلاني ، اسهال ، ضربان قلب نامنظم ، سردرد ، ترس و حملات پانيك، افسردگي ، نوشيدن بيش از حد الكل ، مصرف مواد مخدر و دارو از جمله مسكن ها